''Hayır ! Artık benim dediğim olacak !'' Jason'a ilk defa bu şekilde karşı çıkmıştım. tabi karşınızda Jason gibi kişiliksiz bir insan varsa size dediklerinizi ödetir. Fakat hiç umrumda değildi çünkü artık burama kadar gelmişti. (Okuyunca nereme kadar geldiği tam olarak belli olmuyor farkındayım ama ona bir çözüm yolu bulamadım.) Beklediğim gibi Jason susmadı ve bağırmaya devam etti :''grubun lideri ne derse yapmak zorundasın Jamie !'' (Bu arada ben Jamie Jameson. Evet ismimin çok uyumlu olduğunun farkındayım...ve hayır artık son kez söylüyorum ! Game of Thrones'teki kız kardeşine çakan Jamie değilim !) Bu sözleri duyduktan sonra bende gerçekten sinirlenmiştim ve bende bağırmaya başaldım:''O zaman neden dediklerimi yapmaya özen göstermiyorsun ?'' Rakibimin ne kadar hazırcevap olduğunu biliyordum :''Yapma ama ! Sen grup lideri değilsin grup lideri benim ! Solistler her zaman grup lideri olur !'' Tanrım ! Jason gerçekten hayatımda tanıdığım en sinir bozucu 2. insandı ! Ondan fazlasıyla nefret ediyordum. Artık bir karar almamın vakti gelmişti hatta geçiyordu. Birkaç hafta önce 28 yaşıma girmiştim ve yaklaşık 8 yıldır müzisyen sayılırdım. Fakat aptal Jason ve aptal grubumuz yüzünden bir türlü parlayamıyordum. Grubun diğer üyelerinin de Jason'u sevmediğini tahmin edebiliyordum. Bu yüzden cesaretimi topladım ve konuşmaya başladım :'' Bu dandik grupta daha fazla durmayacağım. Popmundo'da ki karakterim bile bizden ünlü ! Yavaş yavaş rol modelim o olmaya başladı ! İstifa ediyorum kim benimle !'' Fakat beklediğim gibi olmadı. Kimse bana katılmadı . O sırada farkettim ki sevilmeyen aslında Jason değil benmişim. O sırada gerçekten kötü hissediyordum fakat yapacağım bir şey yoktu. Söz ağızdan çıkmıştı bir kere. Jason dalga geçermişçesine gülmeye başladı :'' Öyle mi ? Nasıl istersen bizsiz bir hiçsin ! Hadi s*ktir git !''( Nedense küfürleri sansürleme gereği duydum. ) Bende o sinirle grup arkadaşım Dave'nin baterisini devirdim ve kapıyı çarparak çıktım:''Şimdi s*ktirip gidiyorum ama dönüşüm muhteşem olacak !''
(Bu bölümü şu şarkı eşliğinde okumanızı öneririm.Böyle biraz dizi havası katayım dedim...ama tam olmadı galiba. )
Artık tek başımaydım . Tamamen çaresiz olduğumu ve hiçbir işe yaramayan biri olarak yaşayacağımı düşünüyordum. Fakat her zamanki gibi yine yanılıyordum. Artık benim için yeni bir dönem başlayacaktı. Ünlü olacaktım. Bazen çok beğenilecektim belki de rezil olacaktım. Bazen de o günkü gibi çaresiz olacaktım...tamam genellikle çaresiz olacaktım. Fakat sonuçta artık kendi grubumu kuracaktım. En iyi yanı ise kendi grubumu kendi stilimle yönetecektim !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder